Nie jesteśmy raczej entuzjastycznie nastawieni do państw i narodów
Opublikowano
(poniższy tekst jest fragmentem większego oświadczenia anarchistów z portalu Enough is Enough o sytuacji z Katalonii i ich stosunku do referendum. Z powodu braku czasu i faktu, że sytuacja w Katalonii zmienia się z godziny na godzinę, nie zdołaliśmy przetłumaczyć całości)
Nie jesteśmy raczej entuzjastycznie nastawieni do państw i narodów. Ani nowych państw, ani starych państw. Mniej niż 24 godziny dzielą nas od publicznego i wiążącego referendum w sprawie katalońskiej niepodległości od państwa hiszpańskiego. Nie będziemy wskakiwać na nacjonalistyczny wózek, ale widzimy obrzydliwą frankistowska i faszystowska twarz hiszpańskiego państwa. Po masowej fali represji, która nadal trwa, nie chodzi już o nacjonalizm (…)
Biorąc pod uwagę fale represji ze strony hiszpańskiego państwa, wielu anarchistycznych towarzyszy w Katalonii będzie wspierało walkę przeciwko represjom , o prawo do samostanowienia i wolności informacji. Wielu będzie to robić, mimo że nie wspierają idei innego państwa.
Nie wierzymy w nowe państwa, szczególnie w ramach kapitalizmu. Jesteśmy przekonani, że potrzebujemy antykapitalistycznej transformacji społecznej gdzie produkcja, konsumpcja i procesy decyzyjne są samorządne i w rękach ludzi, transformacje społeczną bez państw i granic. Ale jednocześnie nie możemy odwracać głowy, kiedy państwo hiszpańskie pokazuje swoją obrzydliwą frankistowską twarz i represjonuje ludzi. Nie możemy odwracać głowy, kiedy podstawowe prawa jak wolność informacji i prawo do określania woli politycznej ludzi są atakowane przez autorytarny rząd w Madrycie.
Opinie anarchistycznych towarzyszy w Katalonii są podzielone. Podczas gdy część ludzi uważa, że katalońska niepodległość jest sposobnością na wzmocnienie walki o społeczne i emancypacyjne sprawy w nowych i potencjalnie niestabilnym państwie (przynajmniej na początku), inni myślą, że walka o niepodległość odciąga nas od tychże walk. Nie może być wątpliwości odnośnie celów neoliberalnej klasy rządzącej Katalonii. Kiedy tylko nie będą już potrzebować więcej ruchów społecznych, będą pierwszymi, którzy będą represjonować emancypacyjne siły ruchu. Nie jesteśmy zbyt optymistyczni, ale będziemy wspierać walkę z represjami i o transformacje społeczną tak dobrze, jak tylko potrafimy. W Katalonii i wszędzie indziej.
