Aktywizm

Oświadczenie w sprawie ośmiu anarchistów aresztowanych w Barcelonie

27 lutego 2021 r. 8 towarzyszy anarchistów z Włoch, Francji i Hiszpanii zostało aresztowanych podczas zamieszek w Barcelonie w trakcie protestów, które miały miejsce od czasu aresztowania Pablo Haséla 16 lutego. Wszyscy przebywają obecnie w areszcie tymczasowym bez prawa do zwolnienia za kaucją w więzieniu Brians I (Katalonia). Sędzia 17. sądu w Barcelonie oskarżył ich o przynależność do organizacji przestępczej, usiłowanie zabójstwa, udział w nielegalnej demonstracji, opór wobec władzy państwowej, uszkodzenie mienia i zakłócanie porządku publicznego.

Wszystko to stało się w wyniku podpalenia pojazdu należącego do miejskiej policji Guardia Urbana z Barcelony, sił policyjnych, które mają długą historię tortur i masowej przemocy wobec migrantów i bezdomnych i które burmistrz Barcelony, Ada Colau (Barcelona en Comú) obiecała rozwiązać podczas wyborów samorządowych w 2015 roku. Jednak, jak widzimy, nadal działają.

Wszystkim tym oskarżeniom towarzyszy aparat propagandowy dostarczany przez media, które, jako narzędzie państwa, usprawiedliwiają represje wobec naszych towarzyszy i wzniecają atmosferę strachu w celu zdławienia protestów.

Spojrzenie na fakty

Z tego powodu uważamy, że konieczne jest spojrzenie wstecz na fakty, aby zdemaskować te nowe policyjne fabrykacje. W czwartek, 25 lutego, rząd kataloński i główni przedstawiciele sektora gospodarczego, handlowego i turystycznego spotkali się, aby zażądać zaprzestania „wandalizmu”. Na tej podstawie jeden z przedstawicieli biznesu stwierdził: „Przedstawione przez nas propozycje wyeliminowania aktów radykalnych napotkały zgodę i wolę współpracy ze strony rządu.” W tę samą sobotę, 8 towarzyszy zostało aresztowanych i oskarżonych przez media o podżeganie do protestów i podpalenie radiowozu.

W następny poniedziałek, 1 marca, przeprowadzono naloty na okupowane domy w Mataró i Canet de Mar w Katalonii. Do początkowych oskarżeń dodano zniszczenie 5 banków, sklepu odzieżowego i hotelu. Jedynym dowodem przeciwko nim są zeznania policji, która twierdzi, że dysponuje nagraniami wideo i czeka teraz na wyniki testów DNA. Podstawą do twierdzenia, że ci ludzie należą do organizacji przestępczej jest to, że są anarchistami i squattersami oraz że wszyscy mieli przy sobie ten sam typ zapalniczki. Ponadto, graffiti z literą A jak anarchia zostało namalowane na samochodzie policyjnym zanim został on podpalony. Aresztowani, z których żaden nie był karany, są wykorzystywani przez media i państwo w roli kozłów ofiarnych.

Kontynuacja represji

Jeśli przypomnimy sobie policyjną operację Pandora i Piñata, staje się jasne, że po raz kolejny mamy do czynienia z operacją mającą na celu powstrzymanie samoorganizacji i protestów przeciwko państwu i jego nadużyciom. To nie pojedyncze wydarzenia są potępiane, ale ideologiczny nurt, który jest sprzeczny z kapitalistycznymi interesami. Jego członkowie są potępiani, ponieważ klasyfikuje się ich jako anarchistów. Oskarżenie o przynależność do organizacji przestępczej lub terrorystycznej staje się stopniowo normą w takich sytuacjach.

Wraz ze zniknięciem ETA, widzieliśmy jak działania państwa coraz bardziej koncentrują się na ruchu anarchistycznym, tworząc wewnętrznego wroga, który usprawiedliwia represje. To daje im zielone światło do kryminalizacji naszego życia poprzez nękanie przez policję, naloty, rewizje w domach, naruszanie naszej prywatności, jak również naszych miejsc i przestrzeni politycznych, osadzanie w więzieniach itp. W ten sposób próbują nas osłabić psychicznie i ekonomicznie, destabilizując i hamując naszą walkę. Chociaż istnieje duża różnica w przekazie medialnym tego typu wydarzeń, możemy znaleźć pewne powiązanie z Niemcami, z zastosowaniem artykułu § 129, § 129a (tworzenie związków przestępczych i terrorystycznych).

Ustawa o bezpieczeństwie

Od czasu uchwalenia tzw. ustawy o bezpieczeństwie obywateli z 2015 r., prawa knebla, represje nasiliły się we wszystkich częściach terytorium państwa hiszpańskiego. Doprowadziło to m.in. do wzrostu kar pieniężnych, zaostrzenia postępowań karnych oraz rozszerzenia użycia broni śmiercionośnej, takiej jak paralizatory, kule piankowe i kule gumowe. Podczas ostatnich protestów policjant po raz kolejny postrzelił demonstrantkę w oko piankowym pociskiem, w wyniku czego straciła ona oko. Jednak pomimo jasnych dowodów władze państwowe wciąż odmawiają uznania faktów kilka tygodni później, nie wyciągając żadnych konsekwencji wobec policji.

W najnowszej odsłonie represji próbują skupić uwagę na naszych towarzyszach, czyniąc przemoc, której doświadczamy dzień po dniu, niewidoczną. W kraju, gdzie edukacja i służba zdrowia są sprywatyzowane, eksmisje nie zmniejszyły się, a bezrobocie wśród młodej populacji wynosi 40%, gdzie z dnia na dzień dochodzi do doraźnych deportacji i osadzania w ośrodkach detencyjnych (CIE), a co roku morduje się około 100 kobiet, środki państwowe i restrykcje związane z Covid nadal zwiększają represje. Podczas gdy faszyzm, który istnieje we wszystkich częściach społeczeństwa, wygodnie koegzystuje z liberalizmem, jakikolwiek rodzaj protestu i organizacji społecznej jest zakazany. W obliczu prób uciszenia nas, naszą najsilniejszą bronią zawsze będzie solidarność.

Wolność dla naszych uwięzionych towarzyszy anarchistów i wszystkich innych dotkniętych represjami.

Ten artykuł na temat anarchistów został opublikowany na stronie www.kontrapolis.com 10 marca 2021 r.

Komentarze

Strona ma charakter tylko i wyłącznie informacyjny. Nie namawiamy nikogo do łamania prawa.

Exit mobile version