03.09.2018 w Chemnitz odbył się „muzyczny protest przeciw rasizmowi” pod hasłem „Jest nas więcej” (#wirsindmehr). Ten darmowy koncert zorganizowano w odpowiedzi na falę rasistowskich wydarzeń przetaczających się przez Niemcy po morderstwie 35-latka, mieszkańca Chemnitz.
Ofiara wydarzeń z 26 września to Daniel Hillig, zginął od ciosów nożem w trakcie ulicznej bójki, dwóch towarzyszących mu mężczyzn zostało rannych. Zatrzymani w tej sprawie to dwudziestoparoletni Syryjczyk oraz Irakijczyk. Zaraz po ujawnieniu domniemanych sprawców, politycy i liderzy ugrupowań nacjonalistycznych rozpętali antyimigrancką histerię. Zaczęto zwoływać ludzi do wzięcia udziału w demonstracjach ku czci zamordowanego. Jak się szybko okazało, demonstracje te posłużyły głównie do szerzenia nienawiści na tle narodowościowym. Skrajna prawica wzywała do obrony obywateli Niemiec przed imigrantami. W mediach społecznościowych politycy skrajnie prawicowej, antyimigranckiej partii AfD, która w zeszłym roku weszła do parlamentu, zaczęli rozsyłać posty. – Gdy państwo nie jest już w stanie chronić obywateli, ludzie wychodzą na ulicę i chronią się sami. To proste! Dziś obywatelskim obowiązkiem jest zatrzymać przynoszącą śmierć masową imigrację – pisał na Twitterze poseł AfD, Markus Frohnmaier. Niektórzy wzięli to wezwanie mocno do siebie i ochoczo, w przerwie między manifestowaniem żalu z powodu śmierci współobywatela, atakowali każdego, kto nie wyglądał „dość niemiecko”.
Ciekawe tylko czy wiedzieli oni, że Daniel Hillig był synem Kubańczyka i wśród jego przyjaciół było wielu imigrantów z różnych części świata. Jego przyjaciele apelowali, by po tragedii „nie zamieniać żalu w nienawiść”, Nancy Larssen, przyjaciółka rodziny, powiedziała:
„To smutne, że w mediach mówią, że zmarł Niemiec i dlatego wszyscy neonaziści i chuligani wyszli na ulicę. Media powinny opisać kim on był i jaki miał kolor skóry. Gdyby to wiedzieli nie robiliby tego wszystkiego”.
W prawicowym „Marszu żałobnym” oprócz wspomnianej Alternatywy dla Niemiec demonstrowali politycy ruchu Patriotycznych Europejczyków przeciw Islamizacji Zachodu (Pegida) oraz skrajnie prawicowego ruchu społecznego Pro Chemnitz, skupiającego w swych szeregach neonazistów ze zdelegalizowanej kilka lat temu organizacji Narodowi Socjaliści – Chemnitz. W międzyczasie w sieci pojawiło się kilka nieprawdziwych informacji, mających jeszcze bardziej podgrzać atmosferę, np. o tym, że Daniel H. zginął, bo stanął w obronie molestowanej przez muzułmanów kobiety.
Wszystkie te demonstracje zobrazowały prawicowy populizm, który ma się obecnie tak dobrze, opierający się na manipulacjach i ksenofobicznych pobudkach. Na demonstracji pojawił się nawet baner ukazujący zdjęcia pobitych kobiet, jak informował napis, Niemek – rzekomych ofiar muzułmanów. Okazało się, że zdjęcia te przedstawiają kobiety z USA oraz Wielkiej Brytanii, które padły ofiarą przemocy domowej.
Równolegle do wydarzeń organizowanych przez skrajną prawicę, organizowane były kontrdemonstracje. Dochodziło do regularnych starć, zarówno między demonstrantami, jak i policją. Jednak największym wydarzeniem w kontrze do rasistowskich wystąpień był koncert zorganizowany pod hasłem Wir sind mehr (Jest nas więcej). Zagrali m.in. Die Toten Hosen, Kraftklub, Marteria&Casper czy Feine Sahne Fischfilet. Ci ostatni byli nawet obserwowani od jakiegoś czasu przez Urząd ochrony konstytucji, z powodu swoich „skrajnie lewicowych dążeń”.
Na stronie wydarzenia organizatorzy zwrócili uwagę, że „rasizm na ulicach nie może przejść niezauważony”, a wydarzenie jest organizowane „ dla wszystkich osób, które padły ofiarą neonazistów oraz dla tych, którzy stają za wartościami takimi jak tolerancja, szacunek i człowieczeństwo. Chcemy pokazać, że nie jesteście sami.”
Organizatorzy podali, że w koncercie wzięło udział 65 000 osób. W największej demonstracji skrajnej prawicy wzięło udział ok. 10 000.
Siła skrajnej prawicy, na całym świecie, w tym w Niemczech, to siła oparta na manipulacjach i fake news’ach. Takie zbiorowe histerie dodatkowo podsycają media, których jedyną misją jest podbijanie oglądalności, a wiadomo, że najlepiej sprzedaje się sensacje. Na szczęście są miejsca, gdzie otwarte demonstrowanie uprzedzeń rasowych czy narodowościowych spotyka się ze zdecydowanym sprzeciwem większości społeczeństwa i tak powinno być wszędzie.
