16 września w areszcie śledczym nr 3 w Czelabińsku skończył ze sobą najbardziej znany rosyjski nazista Maksym Tesak Marcinkiewicz. Bez względu na to czy faktycznie było to samobójstwo, czy ktoś mu pomógł, mało kto będzie po nim płakać.
Maksym Marcinkiewicz urodził się w 1984 r. W latach dwutysięcznych zasłynął z publikowania w internecie nakręconych przez siebie filmów. Widać było na nich pobicia, znęcanie się i zabójstwa osób nierosyjskiego pochodzenia (głównie imigrantów pochodzących z Azji Środkowej).
Produkowanie i propagowanie filmów oficjalnie służyło propagowaniu nazistowskiej ideologii i zbieraniu funduszy na dalsze działanie. Tesak jako jeden z pierwszych namawiał swoich widzów do wpłat na konto. Wszystko wskazuje na to, że zabójstwa pokazywane w filmach Tesaka były inscenizacjami, jednak zainspirowały one dziesiątki naśladowców w rzeczywistości mordujących imigrantów na terenie całej Rosji. Wrogami byli nie tylko imigranci. Wyznawcy Tesaka napadali na przedstawicieli subkultur, które uznawali za wrogie, jak punki czy hiphopowcy. W 2007 r. w Iżewsku naziści napadli na grupę nastoletnich skaterów, nagrywając wszystko na kamerę. Zginął wtedy 17-letni Stas Korepanow, a jeden ze świadków twierdził, że śledczy na przesłuchaniu pokazywał mu to nagranie ściągnięte jakoby ze strony Tesaka.
W 2005 r. Maksym Marcinkiewicz założył organizację nazi skinheadów Format 18, która we wrześniu 2010 r. została wyrokiem sądu, uznana za organizację ekstremistyczną, oraz ją zakazano. Tesak siedział wtedy w kolonii karnej, skazany w 2009 roku za neonazistowską działalność. Po wyjściu w grudniu 2010 r. Tesak postanowił zmienić metody i założył ruch zwalczania pedofili. Marcinkiewicz i jego zwolennicy nawiązywali kontakt z „pedofilami” zwabiając ich do swoich lokali, bijąc, poniżając i wszystko nagrywając, ale ich ofiarami stawali się często geje pewni, że korespondują z innym dorosłym homoseksualistą. Głównym celem Tesaka dalej było propagowanie nazistowskiej ideologii i zbieranie funduszy.
Za początek końca Marcinkiewicza Tesaka można uznać 2013 r. W lutym będąc w Białorusi zaliczył wpierdol od antyfaszystowskich kibiców Partizana Mińsk i krótki pobyt w areszcie. Tego samego roku rosyjskie władze zaczęły uważniej przyglądać się działalności Marcinkiewicza, który spodziewając się aresztowania uciekł na Kubę. W styczniu 2014 został zatrzymany przez kubańskie służby i odesłany do Rosji. Tam został oskarżony z paragrafu dot. nawoływania do nienawiści na tle różnic narodowościowych.
Jeszcze tego samego roku dostał 2 lata więzienia, jednak wkrótce pojawiły się nowe zarzuty, m.in. o pobicie ze skutkiem śmiertelnym. W 2017 r. Tesak dostał wyrok dziesięciu lat więzienia w kolonii o zaostrzonym rygorze. Niezależnie od tego, co było przyczyną jego śmierci, możemy z pełną odpowiedzialnością powiedzieć, że świat bez takiego zwyrodnialca stał się odrobinę lepszym miejscem. Nic jednak nie przywróci życia i zdrowia ofiarom propagowanej przez niego zbrodniczej działalności.
UPDATE: Grzybiarz znalazł ciało znajomego Tesaka. [link tutaj ]
